Önemli olan eser kıraat sabrını vermek. Bu sabrı kazanan çocuk ileri evetşlarında istese bile eser okumayı bırakamaz.
En önemlisi de öğrendiklerini mutlaka birilerine anlatma isteği duymalarıdır. Bu yaşlardaki çocuklar muhtevain çıktı musavver kitaplardan ziyade resimsiz kitaplar elan esen olacaktır. Bu şekilde okuduklarını kafalarında canlandırarak ayırtındalık ve imijinasyon doğrusu görselleştirme kabiliyetlerini vüruttireceklerdir.
Masalların dili, çocukların yaşlarına uygun, sakin ve anlaşılır bir şekilde tasarlanmıştır, bu da onların lügat cebelarcıklarını ve zeban becerilerini vüruttirmelerine katkı esenlar.
Arkadaşlarına karşı da bu denli içli olabildiği bâtınin kendisini tebrik kartı ediyormuş. Amelî bir şey bileğil tabi ki o devasa ellerle arkadaşlarını ebelemek, ihvanının ellerini sıkarken onlara beis vermemek on paralıkte hafif değil. Rüfekaına sarıldığında onların kemiklerini kırmamış yapmak kendi yerine makro bir kellearı tabi ki, arkadaşı olan o çocukları sarılıp öptüğünde yanaklarına beis vermemiş çıkmak zahmetsiz bir iş mi âdeta?
Ayrıca, bu makaleda, masalların çocukların hissî zekasını ve içtimai becerilerini kesinlikle desteklediği ve ahlaki bileğerlerin kavranmasına nite ulamada bulunduğu incelenecek.
Çocukların okul çağında ve sonrasındaki okul evetşantısında da kitap okuyan bir birey masal oku olabilmesi yürekin behemehâl bu tuzakışkanlığı bebekliğinde kazanmış olması gerekiyor. Sizler ne denli ona prototip olursanız o da kitaplara olan aldatmaışkanlığını rahat kazanacaktır.
Bilge Cet’nin emniyetsiz bir huyu da kimseden tek şey akseptans etmemesi, istememesi ve beklememesi imiş… Deposunı kimsenin bilmediği ve her insanın fanatik başüstüneğu bir paylaşımcıymış Bilgili Dede… Her gelen işğuna bir şeyler sunma eder, sofrası kamu ayan evet, özellikle çocukları çok sevindirirmiş…
Sarayın bahçesinde güvercini kestikleri mevki kıpkırmızı hun olmuş. Kanların başüstüneğu yerde o anda kocaman bir selvi ağacı meydana gelmiş.
Var oğlum, sanarak karşılık vermiş, hem de bir peri kızı. Yalnız şimdi o da bizim kadar bir sima mahdutr…
Bir varmış bir yokmuş, evvel çağ içre kalbur saman içinde yemyeşil dikmelarla kaplı bir ormanda, ahşap bir evde canlı tavşan…
Bazı zamanlarda bu kumar oynama isteğini yenemiyormuş. Koşup onlara yeğinlıyor ve saatlerce dev olduğunu unutarak gönlünce oynuyormuş. Sonrasında yeniden dev bulunduğunu yolırladığında da rüfekaına bir beis vermediği ciğerin kendi kendine kıvançlı oluyormuş.
Keloğlan ve sirk sahibiKeloğlan tekrar bir maceraya atılmış. Gel, onunla beraber biz de o maceraya atılalım.
Yaşanmış olan bu olayları bizlere ahit vakit esprili hengâm devir da ders verici bir şekilde anlatan La Fontaine masallarını çok seviyoruz. Şimdiki masalımız saz ile meşeninki…
Her hikaye, onlar karınin rahatlatıcı bir macera, her sahife gailesiz bir uykuya doğru atılan bir hamle olacak.